بیانات
سخنرانی سید حسن نصرالله، دبیر کل حزب الله لبنان، در روز عاشورای محرم ۱۴۴۱
| فارسی
| فیلم
| صوت
| 
صدای حسین از گلوی همه‌ی مظلومان و رنج‌دیدگان و ستمدیدگان و محاصره‌شدگان امروز جهان در گوش ما می‌پیچد. ما همه‌ی مسیر جهادی و سیاسی‌مان را بر اساس این موضع‌گیری روز عاشورا ساخته‌ایم. ما همه‌ی زندگی و جهاد و ایمان و کرامتمان را بر پایه‌ی این سخن بنا کرده‌ایم:«آگاه باشید که حرامزاده‌ای فرزند حرامزاده، مرا میان دو چیز مخیر گذاشت: یا تیغ و یا ذلت و چه دور است از ما ذلت». بر تعهد ابدی‌مان به ایستادگی در کنار ملت و آرمان فلسطین تأکید می‌کنیم؛ این در حالی است که می‌دانیم این موضع‌گیری در سطح داخل، منطقه و جهان هزینه‌های بسیاری برای ما دارد. امروز ملت یمن همچون حسین در کربلا نماد مظلومیت، محاصره و غربت است و جنگ علیه این ایشان در سایه‌ی به اصطلاح جامعه‌ی بین المللی و با مشارکت امریکا و بریتانیا به جنگی پوچ و جنایت‌های مکرر علیه بشریت و کشتار زنان و کودکان تبدیل شده است. نیت و هدف پروژه‌ی سعودی و امارات تکه تکه کردن یمن، آن هم نه به دو بلکه به چندین کشور است. نظام بحرین تا دوردست‌های عادی‌سازی روابط با دشمن صهیونیستی و حتی بالاتر از آن یعنی مبارک دانستن و حمایت از همه‌ی تجاوزهای صهیونیست‌ها به فلسطینیان، فلسطین، لبنان، سوریه و عراق پیش رفت. لبنانی‌ها تلاش اخیر اسرائیل برای تغییر قواعد درگیری در حال اجرا از سال ۲۰۰۶ را نقش برآب کردند. دشمن همیشه نقض حریم‌های فراوانی داشت. ۱۳ سال بود که صدها نقض حریم در ماه و هزاران نقض حریم در سال صورت می‌گرفت اما در پایان خط قرمزهایی وجود داشت. ارتش اسطوره‌ای و ارتش شکست‌ناپذیر [اسرائیل] به ارتشی هالیوودی تبدیل شده که فیلم سینمایی می‌سازد چون در میدان نبرد به عجز و سستی رسیده و ضعیف و هراسان و بزدل شده و از مرزها تا عمق ۵ یا ۷ کیلومتری عقب‌نشینی کرده است. برای اولین بار در نبرد لبنان و اسرائیل، دشمن اسرائیلی یک کمربند امنیتی داخل فلسطین ایجاد می‌کند؛ کمربندی از مرز تا عمق ۵ یا ۷ کیلومتر و پایگاه‌ها، سربازان، گشتی‌ها و تانک‌هایش را تخلیه می‌کند. این‌که بنده در سخنرانی گفتم از امروز به بعد دیگر خط قرمزی وجود ندارد، اصلا به معنای خروج از قطعنامه‌ی ۱۷۰۱ نیست. فارغ از برخی هیاهوهای داخلی یا تهدیدهای فراوان خارجی بار دیگر در روز حسین معادله‌ای را که مجاهدان مقاومت اسلامی لبنان با صبر، حضور و جهاد فراوانشان تثبیت کردند و ملت و هوادارانشان آنان را در آغوش گرفتند تکرار می‌کنم و می‌گویم: بله، هر تجاوزی به لبنان در هر قالبی که تجاوز به‌شمار آید، صورت بگیرد، پاسخ مناسب متناسب دریافت خواهد کرد و مطلقا هیچ خط قرمزی برای دفاع از لبنان و ملت، تمامیت، امنیت و کرامتش وجود ندارد. به جای این‌که برویم سراغ جیب فقرا، بگذارید به دنبال ثروتمندان بسیار ثروتمند و امپراطورهایی بگردیم که حساب‌ها و جیب‌هایشان را به روش‌های نامشروع و غیرقانونی از پول‌های لبنان پر کرده‌اند. بازگرداندن اطمینان به حکومت، شرط اصلی درمان مالی و اقتصادی است. تجربه‌ی مقاومت را ببینید. چون مردم میوه‌ی فداکاری‌هایشان را در آزادسازی سرزمین، آزادسازی اسیران، امنیت، حق حاکمیت، کرامت و عزت دیدند، آمادگی‌شان برای فداکاری بیش‌تر افزایش یافت. مردم پول دادند و میوه‌اش را مشاهده کردند. مردم جگرگوشه‌هایشان را دادند و میوه‌ی این خون‌های پاک را به صورت آزادسازی و آزادی و کرامت دیدند. به کسانی که خیال می‌کنند این جنگ تحمیلی در صورتی که رخ دهد پایان خط مقاومت را رقم خواهد زد با تکیه بر قدرت، ایستادگی، صداقت، اخلاص، عزم و جان‌فشانی‌های می‌گویم: این جنگ تحمیلی پایان اسرائیل و سلطه و حضور امریکا در منطقه‌ی ما خواهد بود. امام، رهبر، سید، عزیز و حسین دوران ما حضرت آیت الله العظمی امام سید علی حسینی خامنه‌ای(دام ظله) است و جمهوری اسلامی ایران قلب، مرکز، قوی‌ترین ستون، تیتر، اوج، قدرت، حقیقت و جوهره‌ی خط مقاومت است. دل بستن به یاری و نجات از سوی امریکا و غربی که مطلقا حامی اسرائیل هستند و جز وقتی که قدرتمند باشیم و روی پای خود ایستاده باشیم و دشمنمان را تهدید کنیم و با دست و سلاح از خاکمان دفاع کنیم ما را نمی‌بینند، غلط است. ما به دروغ‌ها و نفاق آن‌ها دل نمی‌بندیم. ما به خط، توان، ملت‌ها، مردم‌ها، جنبش‌های مقاومت، جهاد و روحیه‌ی حسینی‌مان دل می‌بندیم.اعوذ بالله من الشیطان الرجیم.
بسم الله الرحمن الرحیم.
و الحمد لله رب العالمین و الصلات و السلام علی سیدنا و نبینا خاتم النبیین ابی القاسم محمد بن عبدالله و علی آله الطیبین الطاهرین و صحبه الاخیار المنتجبین و علی جمیع الانبیاء و المرسلین.
السلام علیک یا سیدی و مولای یا ابا عبدالله و علی الارواح التی حلت بفنائک علیکم منی جمیعا سلام الله ابدا ما بقیت و بقی اللیل و النهار و لا جعله الله آخر العهد منی لزیارتکم.
السلام علی الحسین و علی علی بن الحسین و علی اولاد الحسین و علی اصحاب الحسین.
سروران دانشمند، برادران و خواهران، السلام علیکم جمیعا و رحمت الله و برکاته.
در ابتدا به رسول الله و صاحبان عزا تسلیت عرض می‌کنیم و خطاب به آن‌ها جملاتی را می‌گوییم که در برخی زیارت‌های روز عاشورا آمده است:«سلام بر تو ای پیامبر خدا. خداوند در غم فرزندت حسین، نیکوترین تسلیت‌ها را ارزانی‌ات دارد. سلام بر تو ای فاطمه، ای دختر فرستاده‌ی آفریدگار اهل جهان. خداوند در غم فرزندت حسین، نیکوترین تسلیت‌ها را ارزانی‌ات دارد. سلام بر تو ای ابا الحسن، ای امیرمؤمنان. خداوند در غم فرزندت حسین، نیکوترین تسلیت‌ها را ارزانی‌ات دارد. سلام بر توی ابا محمد الحسن. خداوند در غم برادرت حسین، نیکوترین تسلیت‌ها را ارزانی‌ات دارد». و می‌توانیم بیافزاییم: سلام بر شما ای سروران و پیشوایان من. خداوند در غم پدر و پدربزرگتان، حسین (علیه السلام)، نیکوترین تسلیت‌ها را ارزانی‌تان دارد. و سلام بر شما برادران و خواهران وفادار گردآمده در این مکان و دیگر مکان‌ها؛ شما که فریاد امامتان را لبیک گفتید و می‌گویید و با پیامبر و اهل بیت پیامبرتان هم‌دردی کردید و می‌کنید و ثابت کردید که به حق یاوران الله و یاوران پیامبر او هستید. خداوند در شهادت امامتان، حسین(علیه السلام) نیکوترین تسلیت‌ها و پاداش‌ها را ارزانی‌تان دارد و تلاش‌هایتان را اجر نهد. از همه‌ی شما به واسطه‌ی این حضور گسترده در روز حسین و ده شب و روز گذشته در سرتاسر لبنان تشکر می‌کنم. این بیان‌گر تعهد، ایمان، عشق، محبت و اطاعت‌پذیری شماست.
خدا را به واسطه‌ی مراقبت، عنایت، مهر و لطفی که در حق همه‌ی ما روا داشت و انجام معنادار و تأثیرگذار و پرقدرت انواع مختلف بزرگداشت را امسال و در این موسم به بهترین وجه و در همه‌ی سطوح در امنیت و آرامش برای ما فراهم ساخت سپاس می‌گویم. لازم است از همه‌ی دعوت‌کنندگان، دست‌اندرکاران، مدیران و مشارکت‌کنندگان در بزرگداشت این شب‌ها و روزها تشکر کنم. در زمینه‌ی امنیت نیز باید از تلاش‌های شبانه‌روزی ارتش لبنان و نیروهای امنیتی رسمی به‌طور ویژه سپاسگزاری کنم؛ تلاش‌هایی که موجب شد مردم بتوانند این مناسبت را در امنیت و صلح برگزار کنند. همچنین باید از همکاری مردم با همه‌ی دست‌اندرکاران موضوع امنیت تشکر کنم. سپاس از همه‌ی برادران و خواهرانی که در همه‌ی زمینه‌ها و در همه‌ی سطوح -نمی‌خواهیم دسته‌بندی کنیم- زحمت کشیدند و مجاهدت کردند تا این مناسبت به بهترین وجه برگزار شود.
پس از تشکرها و پیش از آغاز سخن باید اندوه خود را از فقدان برادر مجاهد و مقاوم و عزیزی که در روزهای گذشته از دستش دادیم، حضرت علامه‌ی مجاهد، شیخ حسن مَلَک(رحمت الله علیه) ابراز کنیم. وی سال‌های سال در چنین روزی، شخصا مقتل می‌خواند و امروز جایش خالی است. وی از کسانی بود که از اولین روزها و اولین دوره‌های نظامی در اردوگاه‌های بقاع پا در مسیر حزب الله گذاشت. عکس‌های وی با لباس نظامی و عمامه مشهور است. خداوند رحمتش کند. از خداوند(عز و جل) می‌خواهیم او را با پیامبر و اهل بیت پاکش و شهیدان و به‌ویژه شهیدان مقاومت محشور کند.
این حضور گسترده در روز حسین، روز عاشورا، بیان‌گر پاسخ نسل اندر نسل ما و شما به آن فریاد تاریخی در روز دهم محرم از میانه‌ی صحرای کربلا و قلب محاصره و خطر و تقابل خون‌بار است. امروز نیز همچون سرتاسر دوران‌ها حسین(علیه السلام) را حس می‌کنیم که ما و همه‌ی نسل‌ها را تا روز قیامت فرا می‌خواند. صدایش از گلوی همه‌ی مظلومان و رنج‌دیدگان و ستمدیدگان و محاصره‌شدگان امروز جهان در گوش ما می‌پیچد. صدای حسین در روز عاشورا پیش و پس از شهادت اصحاب، جاودانه از گلوی همه‌ی مظلومان و رنج‌دیدگان و ستمدیدگان و مستضعفان کشورمان و جهان برمی‌خیزد و به فریادی در گوش ما و همه‌ی مردم شریف این جهان بدل می‌شود. گویی وی در حال سخن گفتن با همه‌ی آیندگان و ساکنان دوران‌های ظلم و جور و اشغال و استبداد و استکبار است و از آنان می‌پرسد:«آیا کسی هست مرا یاری کند؟ کسی هست که دشمن را از حرم پیغمبر براند؟».
[شعار مردم: لبیک یا حسین]
حسین علیه السلام در ملکوت خویش لبیک و فریاد شما را می‌شنود و مشت‌های گره‌کرده‌ی شما را می‌بیند و شاد می‌گردد و حس می‌کند که خونش حفظ شده و صدایش رسیده و شعار و موضع‌گیری‌اش طنین‌انداز باقی مانده است و سال‌ها و دهه‌ها و سده‌ها آن را به ورطه‌ی فراموشی درنیانداخته است. او شما را در حال تکرار این موضع‌گیری می‌بیند. ما همه‌ی موضع‌گیری‌هایمان را بر همین مبنا می‌سازیم. ما همه‌ی مسیر جهادی و سیاسی‌مان را بر اساس این موضع‌گیری روز عاشورا ساخته‌ایم. وقتی آن‌ها اراده کردند حسین تسلیم شود و کمر خم کند، اباعبدالله الحسین(علیه السلام) به آن‌ها گفت:«به خدا قسم که با خواری، دست دوستی به سوی شما دراز نخواهم کرد و همچون بردگان، شما را به رسمیت نخواهم شناخت». پس به او گفتند پاسخت جنگ و کشتار و بریده شدن دست و سر و پا خواهد بود. او نیز سخنی را گفت که ما همه‌ی زندگی و جهاد و ایمان و کرامتمان را بر پایه‌ی آن بنا کرده‌ایم:«آگاه باشید که حرامزاده‌ای فرزند حرامزاده، مرا میان دو چیز مخیر گذاشت: یا تیغ و یا ذلت…»
[شعار مردم: هیهات منا الذلة]
«آگاه باشید که این حرامزاده‌ی فرزند حرامزاده، مرا میان دو چیز مخیر گذاشت: یا تیغ و یا ذلت و چه دور است از ما ذلت. الله، فرستاده‌اش، مؤمنان، دامن‌های پاک، جان‌های غیور و سازش‌ناپذیر برای ما نمی‌پسندند که اطاعت از فرومایگان را بر کشته شدن همچون بزرگواران ترجیح دهیم.»
[شعار مردم: لبیک یا حسین]
امروز روز شهادت اباعبدالله الحسین(علیه السلام)، شهید همه‌ی مظلومان و مستضعفان و رنج‌دیدگان و روز اصلاح امت رسول الله(صلی الله علیه و آله) است. امام حسین(علیه السلام) پرچم و شعار این اصلاح را بر سر دست گرفت و خون خویش را تقدیم کرد تا این دین نسل اندر نسل به ما برسد. حسین، جان و خانواده و اصحاب خویش را فدا کرد تا انسانیت و کرامت و عزت این امت را در مقابل سرکشان فاسد، زنده کند. در روز پیروزی خون بر شمشیر، بسیار کوتاه به برخی مسائل امتمان و ملت‌های مظلوم و مستضعف آن می‌پردازیم؛ ملت‌هایی که گرفتار اشغال، غارت منابع، تلاش برای سلب اراده و کاستن از حقوقشان هستند:
از فلسطین، آرمان اصلی، آغاز می‌کنیم و بار دیگر در کنار ملت و جنبش‌های مقاومت آن تأکید می‌کنیم امت ما و ملت فلسطین هیچ گزینه‌ای جز مقاومت برای آزادسازی این کشور و جلوگیری از بستن این پرونده ندارند. بر تعهد ابدی‌مان به ایستادگی در کنار ملت و آرمان فلسطین تأکید می‌کنیم؛ این در حالی است که می‌دانیم این موضع‌گیری در سطح داخل، منطقه و جهان هزینه‌های بسیاری برای ما دارد اما این تعهد ماست. همچنین بر مقابله با نقشه‌هایی که در این برهه برای آن‌ها کشیده شده، از جمله معامله‌ی قرن تأکید می‌کنیم. نیروها و گروه‌های مختلف فلسطینی با این نقشه مخالفت کرده‌اند. موضع‌گیری ملت فلسطین، رکن اصلی مقابله با این نقشه‌ی امریکایی - اسرائیلی برای پایان بخشیدن به این ماجرا و اصلی‌ترین عامل نقش بر آب کردن آن است؛ حال حجم توطئه هرقدر که می‌خواهد باشد. این ملت ایستاده و فداکاری می‌کند و از آرمان و اماکن مقدس خود از مسجد الاقصی تا مسجد حضرت ابراهیم پاسداری خواهد کرد. ما آلوده کردن این حرم شریف و پاک را توسط نتانیاهوی پلید محکوم می‌کنیم. ما با ملت فلسطین و مقاومان قهرمان آن در کرانه و غزه و اسیران صبور و پایدارش و مردم فلسطینی ساکن ۱۹۴۸ و مردم فلسطینی پراکنده در جهان و همه‌ی مقاومان و مبارزان آن در یک سنگر و نبرد هستیم و خواهیم ماند.
بر حقوق طبیعی و قانونی ملت فلسطین به عنوان پناهندگانی شریف در لبنان، در سرزمین ما، که می‌خواهند و می‌کوشند به میهنشان بازگردند تأکید می‌کنیم. ما متعهد و مدافع این حقوق هستیم.
یمن: یک سال هجری دیگر می‌گذرد و عاشورا و کربلای تازه‌ای در یمن آغاز می‌شود و یمن و ملت آن همچنان همچون کوه‌های این کشور، مستحکم و سربلند در مقابل این جنگ ظالمانه ایستاده‌اند. امروز ملت یمن همچون حسین در کربلا نماد مظلومیت، محاصره و غربت است و جنگ علیه این ایشان در سایه‌ی به اصطلاح جامعه‌ی بین المللی و با مشارکت امریکا و بریتانیا به جنگی پوچ و جنایت‌های مکرر علیه بشریت و کشتار زنان و کودکان تبدیل شده و تنها هدف دشمنان این است که ده‌ها میلیارد دلار سلاح و مهمات و توپ به نیروهای متجاوز به ملت یمن بفروشند. ادامه‌ی این جنگ توسط سعودی و امارات هیچ پیروزی‌ای را در پی نخواهد داشت. تنها نتیجه‌ی این جنگ، شکست و ذلت و ننگ ابدی و تاریخی و خفت و عذاب روز قیامت است. همه‌ی هدف‌ها و شعارهایی که این‌ها برای توجیه جنگشان علیه یمن اعلام کرده بودند نقش بر آب شده است. حوادث عدن و ابین در جنوب یمن چیزی جز نشانه‌ی جعلی بودن ادعاهای سعودی و امارات علیه یمن مبنی بر پاسداری از مشروعیت حاکمیت یمن نیست. امروز نیت‌ها ایشان در حال برملا و شفاف شدن در برابر همگان است. نیت و هدف پروژه‌ی ایشان تکه تکه کردن یمن، آن هم نه به دو بلکه به چندین کشور با هدف ضعیف کردن و ضعیف نگه داشتن آن و اشغال بندرهای آن است که بسیار به آن‌ها نیاز دارند و به منابع این کشور چشم دوخته‌اند. پس از آن هم ته‌مانده‌های این منابع را به نام مساعدت با منت به خود آن‌ها باز می‌گردانند. آیا وقت آن نرسیده است که همه‌ی آن گروه‌های یمنی که با انگیزه‌های دروغین و وهمی مثل مقابله با نفوذ یا گسترش حضور ایران و… همچنان روی گروهی دیگر از مردم خودشان اسلحه کشیده‌اند، واقعیت هدف‌های سعودی و امارات را در یمن بفهمند و درک کنند و از اردوگاه نیروهای متجاوز خارج شوند و سلاح را زمین بگذارند و به یکدیگر دست دوستی دهند تا وارد یک گفت‌وگوی داخلی ملی شوند و یکپارچگی یمن سعادتمند و پربرکتشان را بازیابند و نوامیس و خون‌ها و کودکان و زنان و منابع و بندرهایشان را از غارت و دست‌اندازی حفظ کنند؟ آیا وقت پیروزی این آگاهی بر همه‌ی آن جعلیاتی که رسانه‌های نیروهای متجاوز پخش می‌کنند نرسیده است؟ در هر صورت ما امروز در روز حسین، بار دیگر به توقف تجاوز وحشیانه به یمن و ملت آن فرا می‌خوانیم و همگان را دعوت می‌کنیم بگذارند یمنی‌ها سرنوشت کشورشان را تعیین و مشکلاتشان را درمان کنند.
بحرین: ملت بحرین نیز یک سال هجری دیگر را در سایه‌ی استبداد و قهر این نظام فاسد و -می‌افزاییم- خائن آغاز می‌کنند. همچنین در این روزها تجاوز به شعائر حسینی و مبارزه با این مراسم را که بخشی از هویت تمدنی، دینی، اجتماعی و تاریخی ملت بحرین است و دستگیری و ظلم به روحانیان و سخنرانان را نیز به کارنامه‌اش افزوده است. ضمن آن‌که تا دوردست‌های عادی‌سازی روابط با دشمن صهیونیستی و حتی بالاتر از آن یعنی مبارک دانستن و حمایت از همه‌ی تجاوزهای صهیونیست‌ها به فلسطینیان، فلسطین، لبنان، سوریه و عراق پیش رفت. این پلیدترین خیانت است. همچنین میزبانی خیانت‌کارانه‌ی کنفرانس اقتصادی مرتبط با معامله‌ی قرن. در روز حسین به این ملت مجاهد حسینی یعنی ملت بحرین می‌گوییم: شما با انقلاب مسالمت‌جویانه و فریادهای بلند و پایداری در مطالبه‌ی حقوقتان در حال انجام جهادی کبیر در راه خدا هستید و با هر پرده‌ای که از چهره‌ی این نظام زیاده‌خواه و فاسد و خائن برداشته می‌شود بصیرتتان به حقانیت جهادتان افزایش می‌یابد. جهاد کبیر شما بی‌شک به ثمر خواهد نشست زیرا که این وعده‌ی الهی به مجاهدان صادق است. امروز نیز ما بار دیگر بر باورمان به حقانیت، صداقت و پایداری شما پای می‌فشاریم و همیاری و ایستادگی‌مان را در کنار شما به نمایش می‌گذاریم.
تحریم‌های امریکایی: تحریم‌های ظالمانه و محکوم و ناپذیرفتنی امریکا علیه کشورهای خط مقاومت، جمهوری اسلامی ایران و جمهوری عربی سوریه و همچنین جنبش‌های مقاومت در فلسطین و لبنان و عراق، تجاوزهایی از سوی دولت امریکا برای واردآوردن فشارهای مالی و اقتصادی پس از سه شکست هستند.
اول: ناکامی جنگ‌های رژیم صهیونیستی علیه مقاومت لبنان و فلسطین. هیچ کدام از جنگ‌های اسرائیل نتوانستند یک کلمه، یک حرف یا یک عزم از عزم‌های مقاومت فلسطین یا لبنان را تغییر دهند.
دوم: ناکامی سیاست امریکایی مبنی بر جنگ‌های نیابتی به وسیله‌ی گروه‌های تروریست تکفیری در لبنان، سوریه و عراق.
سوم: ناکامی سیاست‌هایشان علیه کشورها و جنبش‌های مقاومت. مقاومت لبنان سال‌هاست در لیست سازمان‌های تروریستی و لیست تحریم‌هاست. گفتیم که این درگیری میان ما و دولت امریکا تازه نیست. آن‌ها این کار را به خاطر اسرائیل و به نفع رژیم صهیونیستی انجام می‌دهند. اما این‌که این تجاوز توسعه پیدا کند و دیگران و بانک‌هایی که متعلق به حزب الله نیستند و رابطه‌ای با حزب الله ندارند و ثروتمندان یا تاجران را صرفا به علت خاستگاه دینی، مذهبی یا موضع‌گیری سیاسی‌شان نیز در لبنان در بر بگیرد نیاز به واکنش متفاوتی دارد. ما در حزب الله باید بازنگری کنیم و گزینه‌هایمان را خوب بررسی کنیم. چون در گذشته گفتیم اگر ستم تنها علیه ما باشد، صبر می‌کنیم اما اگر ستم مردم و ملت ما را نیز در بر بگیرد باید به شیوه‌ی دیگری رفتار کنیم. حکومت و دولت نیز وظیفه دارند از لبنانی‌ها دفاع و پاسداری کنند، نه این‌که برخی سازمان‌های حکومتی در اجرای تمایلات و مصوبات امریکایی در این زمینه شتاب بورزند یا برخی‌شان کاسه‌ی داغ‌تر از آش شوند. این پذیرفته نیست و محکوم است. این پرونده باید باز شود چون لبنان و اقتصاد لبنان را در معرض تهدید قرار داده است.
می‌رسیم به لبنان. در زمینه‌ی لبنان دو موضوع کوتاه دارم. موضوع اول: اسرائیل و موضوع دوم: مسائل داخلی به‌ویژه شرایط مالی و اقتصادی.
اسرائیل و لبنان: لبنانی‌ها تلاش اخیر اسرائیل برای تغییر قواعد درگیری در حال اجرا از سال ۲۰۰۶ را نقش برآب کردند. دشمن همیشه نقض حریم‌های فراوانی داشت. ۱۳ سال بود که صدها نقض حریم در ماه و هزاران نقض حریم در سال صورت می‌گرفت اما در پایان خط قرمزهایی وجود داشت. از جمله آن‌که لبنان توسط موشک یا راکت هواپیما هدف قرار بگیرد یا قتل و این‌طور مسائل. این مسائل به شدت حساسیت‌برانگیز بودند. تجاوز اخیر به ضاحیه‌ی جنوبی و گسیل پهپادهای بمب‌گذاری‌شده برای ایجاد انفجار در ضاحیه‌ی جنوبی یک تجاوز بزرگ بود. موضع‌گیری رسمی، سیاسی و مردمی لبنان نیز بسیار قدرتمند و عظیم بود. سپس نوبت به پاسخ مقاومت رسید. پاسخ مقاومت در میدان نبرد و داخل خاک فلسطین و از داخل لبنان و بر فراز مرزهای لبنان و فلسطین صورت گرفت. پاسخ دیگرش هم دیروز با سرنگون کردن اولین پهپاد اسرائیلی در اطراف شهرک رامیه به انجام رسید. با وجود همه‌ی ارعاب‌ها و تهدیدها[ی دشمن] امروز این ما هستیم که معادله‌ها را تثبیت و توان بازدارندگی را برای پاسداری از کشورمان تقویت می‌کنیم. جنجال‌های اسرائیلیان و حوادث روزهای گذشته و عروسک‌های اسرائیلی [که برای فریب حزب الله درون خودروهای نظامی پارک‌شده قرار داده بودند] نشان‌دهنده‌ی ضعف ارتش اسرائیل بود. سپس نوبت به عملیاتی رسید که نامش را عملیات فریب گذاشتند. گفتند کسانی را آورده‌اند و روی برانکارد گذاشته‌اند و رویشان خون ریخته‌اند تا حزب الله را فریب دهند. فرض کنیم شما ما را فریب دادید. اما می‌خواهم درباره‌ی برخی معانی این فریب کمی سخن بگویم. ارتش اسطوره‌ای و ارتش شکست‌ناپذیر [اسرائیل] به ارتشی هالیوودی تبدیل شده که فیلم سینمایی می‌سازد چون در میدان نبرد به عجز و سستی رسیده و ضعیف و هراسان و بزدل شده و از مرزها تا عمق ۵ یا ۷ کیلومتری عقب‌نشینی کرده است.
برادران و خواهران، این یکی از نمودهای توان مقاومت است. دشمن اسرائیلی همیشه در لبنان به دنبال کمربند امنیتی می‌گشت. در سال ۱۹۷۸ کمربند امنیتی ایجاد کردند. سپس در سال ۱۹۸۲ به لبنان لشکر کشیدند. سپس در سال ۱۹۸۵ نوار مرزی معروف را ساختند. برای اولین بار در نبرد لبنان و اسرائیل، دشمن اسرائیلی یک کمربند امنیتی داخل فلسطین ایجاد می‌کند؛ کمربندی از مرز تا عمق ۵ یا ۷ کیلومتر و پایگاه‌ها، سربازان، گشتی‌ها و تانک‌هایش را تخلیه می‌کند. آیا این از نمودهای قدرت نیست؟ ای ارتش هالیوودی، ما از این تجربه، اگر واقعیت داشته باشد، استفاده خواهیم کرد و به شما می‌گویم شما دارید با این حرف به ما می‌گویید دفعه‌ی آینده یک خودروی زرهی و یک محل را نزنید و چند خودروی زرهی و چند جا را بزنید تا دیگر ما نتوانیم فیلم هالیوودی بسازیم! این نشانه‌ی سستی و ضعف شماست.
در موضوع نبرد ما و دشمن، می‌خواهم روی موضوعی تأکید کنم. این‌که بنده در سخنرانی گفتم از امروز به بعد دیگر خط قرمزی وجود ندارد، اصلا به معنای خروج از قطعنامه‌ی ۱۷۰۱ نیست. برخی مردم لبنان خیلی عجله دارند. اولا اسرائیل نه این قطعنامه را رعایت می‌کند، نه آن را به رسمیت می‌شناسد و نه اجرایش می‌کند. همین الآن که ما در حال صحبت و در خیابان‌ها هستیم قطعا اسرائیل این قطعنامه را جایی در آسمان لبنان نقض کرده است. برای این‌که کسی نگران نشود، نترسد، نپرسد و پرس و جو نکند، می‌گوییم لبنان به قطعنامه‌ی ۱۷۰۱ احترام می‌گذارد و حزب الله بخشی از دولت لبنان است که این قطعنامه را محترم می‌داند. این یک چیز است اما چیز دیگری نیز وجود دارد. اگر اسرائیل به لبنان تجاوز کرد، لبنان را بمباران کرد، مرزهای لبنان را نقض کرد، پهپادهای بمب‌گذاری‌شده به لبنان فرستاد و اگر به لبنان تجاوز کرد، حق قانونی، انسانی و شرعی لبنانی‌ها و حق آن‌ها بر اساس بیانیه‌ی کابینه و شورای عالی دفاع آن است که از لبنان و تمامیتش و کرامت، خون، نوامیس و اموالشان دفاع کنند. به همین علت فارغ از برخی هیاهوهای داخلی یا تهدیدهای فراوان خارجی بار دیگر در روز حسین معادله‌ای را که مجاهدان مقاومت اسلامی لبنان با صبر، حضور و جهاد فراوانشان تثبیت کردند و ملت و هوادارانشان آنان را در آغوش گرفتند تکرار می‌کنم و می‌گویم: بله، هر تجاوزی به لبنان در هر قالبی که تجاوز به‌شمار آید، صورت بگیرد، پاسخ مناسب متناسب دریافت خواهد کرد و مطلقا هیچ خط قرمزی برای دفاع از لبنان و ملت، تمامیت، امنیت و کرامتش وجود ندارد. آن دوره گذشت. امروز این لبنان است که حرمت خود را به جهان تحمیل می‌کند. پیش از این‌که ما پاسخ [عملیات پهپادها را] بدهیم، هیچ کشوری نماند که در مسائل منطقه ورود داشته باشد اما با مسئولان لبنان تماس نگیرد. یعنی لبنان در حال تحمیل خود به جهان است. امریکایی‌ها، فرانسوی‌ها، انگلیسی‌ها، آلمانی‌ها، سازمان ملل و مصری‌ها تماس گرفتند. پیش از پاسخ مقاومت و در حین آن کشورهای زیادی تماس گرفتند. لبنانی‌ها باید بدانند امروز به واسطه‌ی معادله‌ی طلایی ارتش، ملت و مقاومت قدرتمند هستند. وقتی نماینده‌ی امریکا که دوست و دلسوز منافع اسرائیل است به لبنان می‌آید و می‌خواهد با رؤسای ما درباره‌ی نفت، گاز و مرزها مذاکره کند لبنانی‌ها باید این را بدانند و از موضع قدرت رفتار کنند؛ از موضع کسی که توانایی پاسداری از نفت، گاز، خاک، دریا و ان شاءالله آسمان را دارد. در نتیجه امانت حفاظت از حقوق لبنانی‌ها در زمینه‌ی نفت، گاز، آب، خاک و مرزها که بر عهده‌ی رؤسا و مسئولان حکومت است، امانت بزرگی است.
اقتصاد داخلی لبنان: بزرگ‌ترین دغدغه امروز موضوع اقتصاد است. همه درباره‌ی خطرات بحران پیش رو و لزوم تعیین ارکانی برای مقابله با آن صحبت می‌کنند. این‌گونه نیست که هیچ امیدی به این شرایط اقتصادی نباشد. گاهی بزرگ‌نمایی‌های بیش از اندازه صورت می‌گیرد. اگر جدیت بالا و رفتار بر مبنای مسئولیت‌پذیری ملی و اعتقاد به اقتصاد ملی و مسیر اقتصاد ملی وجود داشته باشد، نه اقتصاد فرقه‌ای و اقتصاد مذهبی و اقتصاد منطقه‌ای، امکان درمان هست. همه درباره‌ی بحران اقتصادی لبنان مسئولیت‌پذیر نیستند. برخی مسئولیت‌پذیرند و برخی نیستند. این بحران علت‌های خودش را دارد و در رأس آن‌ها فساد، هدررفت، دزدی، سوء مدیریت و شرایط سیاسی قرار می‌گیرند. در هر صورت یافتن راه‌های درمان نیازمند همگرا کردن تلاش‌ها و همکاری است. بار اصلی روی دوش دولت است. دولت است که بودجه را پیشنهاد می‌دهد و پس از موافقت پارلمان مسئول مصرف بیت المال است، شوراهای نظارتی زیر نظرش قرار دارند و مسئول پیاده‌سازی قوانین است. توقع از دولت آن است که فعال شود و مسئولیت‌هایش را با جدیت بر عهده بگیرد و شکاف‌ها را پر کند و انتصابات عقب‌افتاده را بر مبنای شایستگی و پاک‌دستی به انجام رساند چون بدون مدیریت قدرتمند و دستگاه قضایی پاک نمی‌توان وارد هیچ‌گونه عملیات نجات و اصلاحی شد.
چند روز قبل در کاخ ریاست جمهوری گفت‌وگویی اقتصادی زیر نظر جناب رئیس جمهور انجام شد و ایده‌هایی برای درمان مطرح شدند. ما در حزب الله در کمال خوش‌بینی و مسئولیت‌پذیری بررسی این ایده‌ها را در کارگروه‌های تخصصی آغاز کردیم و اصرار داریم برای یافتن راه‌های درمان با همه همکاری کنیم. درباره‌ی بودجه‌ی ۲۰۲۰ نیز همچون ۲۰۱۹ به صورت جدی وارد بحث خواهیم شد. مبانی حاکم بر مواضع ما همان مبانی رفتارمان درباره‌ی بودجه‌ی قبلی است و در هرگونه بحث درباره‌ی راه حل بحران فعلی نیز به آن‌ها متعهد خواهیم بود. در رأس این اصول آن است که به کم‌درآمدها کاری نداشته باشیم و مالیات‌های جدیدی بر طبقه‌های فقیر وضع نکنیم. درمان جدید نباید با هزینه‌ی این‌ها صورت بگیرد. این طبقات باید مورد حمایت، سرپرستی و پشتیبانی قرار بگیرند. گزینه‌های دیگری وجود دارند که در بودجه‌ی ۲۰۱۹ جدی گرفته نشدند. امکان بالابردن درآمدها و کاهش مخارج وجود دارد اما مهم‌تر از همه، جلوگیری از فساد و هدررفت پول است. مهم‌ترین چیز که امروز نیز به آن فرا می‌خوانیم بازگرداندن پول‌های غارت‌شده است. یعنی به جای این‌که برویم سراغ جیب فقرا، بگذارید به دنبال ثروتمندان بسیار ثروتمند و امپراطورهایی بگردیم که حساب‌ها و جیب‌هایشان را به روش‌های نامشروع و غیرقانونی از پول‌های لبنان پر کرده‌اند. بازگرداندن پول‌های غارت‌شده باید در رأس گزینه‌های درمان شرایط مالی و اقتصادی لبنان باشد. ما در روز عاشورا بار دیگر بر تعهدمان به دفاع از حقوق و اموال لبنانی‌ها ذیل پروژه‌مان برای مبارزه با فساد و جلوگیری از هدررفت تأکید می‌کنیم.
قطعا درمان نیازمند فعالیت جدی و در رأس آن‌ها بازگرداندن اطمینان مردم به سازمان‌های حکومتی است. بنده مسئولانی را که برای درمان اقتصادی و مالی برنامه‌ریزی می‌کنند دعوت می‌کنم این را یک شرط زیربنایی و وجودی بدانند. اگر می‌خواهیم مردم فداکاری، تحمل، صبر و حتی از جیب خودشان مشارکت کنند باید پیش از آن حکومت اطمینان مردم را به دست بیاورد. اما اگر مردم احساس کنند یا ببینند مالیات‌هایی که بهشان تحمیل می‌شود نه خرج درمان شرایط اقتصادی می‌شود و نه خرج ایجاد فرصت شغلی برای پسران و دخترانشان و نه خرج درمان سهل‌انگاری و محرومیت به‌ویژه در مناطق محروم، خب چرا مالیات بدهند، همکاری کنند و ارتباط برقرار کنند؟ بازگرداندن اطمینان، شرط اصلی درمان مالی و اقتصادی است. تجربه‌ی مقاومت را ببینید. چون مردم میوه‌ی فداکاری‌هایشان را در آزادسازی سرزمین، آزادسازی اسیران، امنیت، حق حاکمیت، کرامت و عزت دیدند، آمادگی‌شان برای فداکاری بیش‌تر افزایش یافت. مردم پول دادند و میوه‌اش را مشاهده کردند. مردم جگرگوشه‌هایشان را دادند و میوه‌ی این خون‌های پاک را به صورت آزادسازی و آزادی و کرامت دیدند. به همین علت است که بسیاری افراد در میان ملت ما مسئله‌ی مقاومت را حمایت و تأیید می‌کنند و آمادگی‌شان را برای تحمل پیامدها و فداکاری‌ها ابراز می‌دارند. چرا؟ چون به مقاومت و توانش در ایجاد موفقیت و پیروزی اطمینان پیدا کرده‌اند. این یک شرط طبیعی در هر کشور و حکومتی است. اما اگر مردم همچنان حکومت و سازمان‌ها و مسئولانش را متهم دانستند هیچ پیشرفت واقعی‌ای در کشوری مثل لبنان در زمینه‌ی درمانی در این سطح صورت نخواهد گرفت.
و حال موضع‌گیری کلی و بنیادی این روز. صحبت‌هایم در پایان سخنرانی شب عاشورا را تکرار می‌کنم چون سخنرانی سیاسی نبود و رسانه‌ها پخش نمی‌کردند. اما امروز باید این موضع‌گیری را روشن و بر آن تأکید کنیم. ما هیچ پروژه‌ی جنگی را علیه جمهوری اسلامی ایران نمی‌پذیریم چون این جنگ، منطقه را به آتش خواهد کشید و کشورها و ملت‌های زیادی را نابود خواهد کرد و جنگی علیه همه‌ی خط مقاومت خواهد بود و آخرین امیدها را برای بازگرداندن فلسطین و اماکن مقدس آماج حمله قرار خواهد داد و به خیال آن‌ها باب سلطه‌ی مطلق امریکا و اسرائیل را بر کشورها و منطقه‌ی ما خواهد گشود. در روز حسین، در روز عاشورا، موضع‌گیری‌مان را به عنوان بخشی از خط مقاومت تکرار می‌کنیم: ما در نبرد حق و باطل و جنگ حسین و یزید بی‌طرف نیستیم و نخواهم بود. به کسانی که خیال می‌کنند این جنگ تحمیلی در صورتی که رخ دهد پایان خط مقاومت را رقم خواهد زد با تکیه بر قدرت، ایستادگی، صداقت، اخلاص، عزم و جان‌فشانی‌های می‌گویم: این جنگ تحمیلی پایان اسرائیل و سلطه و حضور امریکا در منطقه‌ی ما خواهد بود. حضرت رهبری، امام خامنه‌ای(دام ظله الشریف) در رأس این خط، خیمه‌گاه و پادگان قرار دارند و ما این‌جا از لبنان به همه‌ی جهان می‌گوییم: امام، رهبر، سید، عزیز و حسین دوران ما حضرت آیت الله العظمی امام سید علی حسینی خامنه‌ای(دام ظله) است و جمهوری اسلامی ایران قلب، مرکز، قوی‌ترین ستون، تیتر، اوج، قدرت، حقیقت و جوهره‌ی این خط است. به همین علت امروز، در روز عاشوری حسین(علیه السلام) به همه‌ی کسانی که دل بسته‌اند ما از طریق وسوسه یا تهدید و ارعاب به جنگ، تحریم و فقر از این خط و معادله خارج شویم می‌گوییم: ما پسران و دختران آن امامی هستیم که روز دهم محرم ایستاد و موضعش را به وضوح اعلام کرد و پای هزینه‌اش ایستاد و در روی حرامزادگان فریاد زد:
«آگاه باشید که این حرامزاده‌ی فرزند حرامزاده، مرا میان دو چیز مخیر گذاشت: یا تیغ و یا ذلت…»
[شعار مردم: هیهات منا الذلة]
به سید و اماممان، امام خامنه‌ای همچون اصحاب حسین در شب عاشورا می‌گوییم: : ای سید و امام و رهبر و حسین ما، اگر بدانیم کشته می‌شویم، سپس سوزانده می‌شویم، سپس خاکسترمان به باد داده می‌شود، سپس زنده می‌شویم، سپس کشته می‌شویم، سپس سوزانده می‌شویم، سپس خاکسترمان به باد داده می‌شود و این حادثه هزار بار برای ما اتفاق می‌افتد و امریکایی‌ها و صهیونیست‌ها هزار بار این کار را با ما می‌کنند، ای فرزند حسین تو را ترک نمی‌گوییم.
همان چیزی را به تو می‌گوییم که اصحاب حسین به حسین(علیه السلام) گفتند:«آیا پس از تو زنده بمانیم؟ خداوند زندگی پس از تو را تلخ گردانیده».
ما در این خط جز پیروی، کرامت و حفظ وجود و اماکن مقدس و حق حاکمیت ندیدیم. این خط تنها امید ملت‌های مظلوم و ستمدیده‌ای است که داشته‌هایشان غصب شده است. اما دل بستن به یاری و نجات از سوی امریکا و غربی که مطلقا حامی اسرائیل هستند و جز وقتی که قدرتمند باشیم و روی پای خود ایستاده باشیم و دشمنمان را تهدید کنیم و با دست و سلاح از خاکمان دفاع کنیم ما را نمی‌بینند، غلط است. ما به دروغ‌ها و نفاق آن‌ها دل نمی‌بندیم. ما به خط، توان، ملت‌ها، مردم‌ها، جنبش‌های مقاومت، جهاد و روحیه‌ی حسینی‌مان دل می‌بندیم. ما هر سال آخرین لحظات روز عاشورا را با این روحیه‌ی حسینی به پایان می‌بریم تا فریادش را پاسخ گفته باشیم و تا سال آینده این پاسخ را نزد او به امانت بگذاریم تا در عقل، قلب، فرهنگ، ادبیات، رفتار، روش و برنامه‌هایمان زنده بماند. امروز، فردا و تا ابد می‌گوییم: لبیک یا حسین.
[شعار مردم: لبیک یا حسین]
السلام علیک یا سیدی و مولای یا ابا عبدالله و علی الارواح التی حلت بفنائک علیکم منی جمیعا سلام الله ابدا ما بقیت و بقی اللیل و النهار و لا جعله الله آخر العهد منی لزیارتکم.
السلام علی الحسین و علی علی بن الحسین و علی اولاد الحسین و علی اصحاب الحسین.
خداوند اجرتان دهد و تلاش‌هایتان را سپاس گوید.
و السلام علیکم و رحمت الله و برکاته.
بیاناتی در این رابطه با موضوعات: جستجو
دغدغه‌های امت
-...
-
لبیک یا حسین
گفتارهای عاشورایی سال‌های ۱۴۳۲ تا ۱۴۳۵ قمریانتشارات خیمه -
چرا سوریه؟سخنرانیها و مصاحبهها درباره‌ی سوریه از سال 2008 تا 2016 میلادیانتشارات جمکران -
امام مهدی(عج) و اخبار غیبسخنرانی شبهای پنجم و هفتم و نهم محرم 2014 میلادیانتشارات جمکران
کتاب
دانستنیها