بالأخره فرج حاصل می‌شود. چنان‌که برای رسول الله، بنی هاشم و بنی مطلب [پس از محاصره در شعب ابی طالب] حاصل شد. خداوند(سبحانه و تعالی) فرجی در کارشان ایجاد کرد و با موریانه‌ای که آن پیمان‌نامه را خورد و قریش را ذلیل ساخت، یاری‌شان کرد. ما نمی‌دانیم فرج کی حاصل می‌شود. نمی‌دانیم. فارغ از این‌که چه کسی کرونا را آورد و کرونا چگونه رخ داد، افرادی هستند که معتقدند کرونا در این دوران، همچون آن موریانه‌ای است که پیمان‌نامه‌ی قریش را خورد و ذلیلشان کرد و محاصره‌ی بنی‌هاشم در شعب ابی طالب را شکست. الله اعلم. اما همین‌قدر می‌دانیم که صبر و ایستادگی درهای فرج را به رویمان می‌گشاید. تسلیم شما را وارد ذلت بی‌افق و بی‌نهایت می‌کند.

***

اتفاقی که عملا در جامعه‌ی ما افتاده این است که وقتی سن دختری از ۲۰ یا ۲۱ سال یا کمی بیش‌تر می‌گذرد، به او می‌گویند دیگر [وقت ازدواج] تمام شد! این اشتباه است. نه شرعی است، نه دینی، نه انسانی و نه اخلاقی. باید کاملا از این فرهنگ خارج شویم. باید اسوه‌ی ما در این زمینه پیامبر(ص) و ام المؤمنین، خدیجه(س) باشند.

***

چیز دیگری هم هست که باید در جامعه‌ی ما درمان شود. شخصا نمی‌دانم این عادت، جدید است یا قدیمی. مربوط به ۵۰ سال قبل است یا ۱۰۰ سال یا صدها سال. نمی‌دانم. و آن این‌که: وقتی یک پسر می‌خواهد با یک دختر ازدواج کند، به او می‌گویند فاصله‌ی سنی‌تان باید مثلا ۳، ۴ یا ۵ سال باشد. هرقدر فاصله‌ی سنی زیادتر باشد بهتر. خانواده‌ی دختر هم همین را می‌گویند. طبیعتا استدلال‌های خودشان را هم دارند و وقت نیست که وارد این بحث شویم. آن‌ها هم استدلال‌هایی دارند. هم خانواده‌ی پسر استدلال‌هایی دارند و هم خانواده‌ی دختر. به همین علت در برخی محیط‌ها و خانواده‌ها وقتی کسی می‌خواهد با شخص هم‌سن خودش یا ۱ یا ۲ سال بزرگ‌تر از خودش ازدواج کند گویی کار زشت یا عجیبی است. همچنین اگر سن پسر فقط کمی از دختر زیادتر باشد مایه‌ی ننگ و خیلی عجیب است. در حالی که این حرف‌ها هیچ مبنای شرعی ندارد. ازدواج پربرکت باعظمت‌ترین مخلوق خداوند یعنی محمد(ص) این‌گونه بود. یعنی طبق یکی از نقل‌ها خانم خدیجه هم‌سن ایشان بود. هر دو ۲۵ ساله بودند. و طبق بیش‌تر نقل‌ها ایشان از پیامبر [طبق نقل‌های مختلف] ۲، ۳، ۴ یا ۵ سال بزرگ‌تر بودند. به همین خاطر خواهش می‌کنم در این باره تجدید نظر شود چون مبنای شرعی و اخلاقی ندارد. و اگر کسی وارد بحث شود می‌بیند استدلال‌هایی که مطرح می‌کنند واقع‌بینانه و درست نیست. مسئله اصلا فاصله‌ی سنی نیست. مسئله، انتخاب بر اساس اخلاق، دین، پاک‌دامنی، پاکی، پاکیزگی، تحمل، صداقت و صبر است. این‌ها ازدواج موفق را می‌سازند.

***

گاهی یک نفر از ما که جهاد، فداکاری و صبر کرده و آزار دیده است می‌آید و بر خداوند، پیامبر، اهل بیت، مردم، امت و همه منت می‌گذارد که من جهاد و فداکاری کردم و فلان کار را کردم و چه کسی مثل من پیدا می‌شود؟! و همه‌ی مردم باید بیایند مقابلش تعظیم کنند، راضی‌اش کنند، ازش عذرخواهی کنند و مراقب باشند ناراحت و عصبانی نشود و…! اما این خانم بزرگوار [حضرت خدیجه(س)] درس بسیار بزرگی به همه‌ی ما می‌دهد. با وجود تمام آن‌چه ایشان به اسلام و پیامبر خدا تقدیم کرد، [پیش از وفات] به ایشان می‌گوید: من قاصر بودم و لطفا مرا ببخشید.

***

شب قدر واجب و مهم نیست که جوشن، ابوحمزه، افتتاح، کمیل، دعای توبه و فلان مناجات و دعاهای کوچک و دعاهای بزرگ را بخوانیم. لزومی ندارد. اگر توانستیم روی دو سه دعا تمرکز کنیم و آسوده‌خاطر وقتی به آن‌ها اختصاص دهیم و با آرامش و حزن و غم بخوانیمشان قطعا می‌توانیم دستاورد بسیار بزرگی از شب‌های قدر و شب‌های ماه رمضان داشته باشیم، تا این‌که بیاییم یک برنامه‌ی سه چهار ساعته بریزیم و جسم و جان و عقل و قلب خود را خسته کنیم و مدام در عجله باشیم و هیچ چیز دستگیرمان نشود و روی هیچ چیز تمرکز نکنیم و هیچ چیز نفهمیم.

بیاناتی در این رابطه با موضوعات:

• اخلاق سیاسی
• کرونا