جانب معالي وزير خارجية الجمهورية الاسلامية في ايران الاخ العزيز الدكتور محمد جواد ظريف دام حفظه وعزه.

السلام عليكم ورحمة الله وبركاته.

عندما أعلنت الادارة الامريكية فرض عقوبات عليكم شخصياً، وضمّتكم الى لائحة الشرف، قررت انا واخواني ان نرسل لكم برقية نعبّر فيها عن تضامننا واحترامنا، الا أنني فضّلت أن أؤخر ذلك إلى اليوم، أي إلى يوم 14 آب، اليوم الذي هَزمَت فيه المقاومة في لبنان أمريكا و”إسرائيل” في حرب الـ33 يوماً في شهري تموز وآب عام 2006 م، وبدعم ومساندة كاملة من الجمهورية الإسلامية في إيران.

في تلك الحرب الظالمة وذلك العدوان الكبير، كان القرار أميركياً، وكان المشروع أميركياً، وكان في الإدارة “جورج بوش” الإبن و”كوندوليزا رايس” و”جون بولتون” الفاشل، وتم استخدام الجيش الإسرائيلي كأداة تنفيذية باعتباره أقوى جيش في المنطقة كما يقولون.

في تلك الحرب قال “بولتون” – وكان حينها مندوب أمريكا في مجلس الأمن الدولي – لأحد المسؤولين العرب: “لا مجال للعمل الدبلوماسي، لأن الحرب لن تتوقف إلا بسحق حزب الله أو استسلامه”.

ولكنه بعد أسابيع قليلة قال “بولتون” لهذا المسؤول العربي: “علينا أن نوقف الحرب الآن”.
فقال له المسؤول العربي: وهل سحقتم حزب الله؟
قال: لا.
قال: وهل استسلم حزب الله؟
قال: لا.
قال: إذاً لماذا توقفون الحرب؟!
قال بولتون: لأن “إسرائيل” ستتعرض لكارثة كبيرة إذا استمرت الحرب.

حضرة الوزير العزيز والصديق

إن “بولتون”، الذي يهدد باسقاط نظام الجمهورية الإسلامية، لم يستطع أن يحقق أي انجاز ونصر في حياته، وفي مثل هذه الأيام من عام 2006 كانت أمريكا تتراجع وتنكسر أمام مقاومة شعبية، في بلد صغير المساحة ومنقسم على نفسه، فكيف سيكون حالها أمام دولة إقليمية كبرى، وشعبٍ موحدٍ، ونظامٍ متماسكٍ، وقائدٍ عظيم.

أنتم يا معالي الوزير الصوت العالي في كل المحافل الدولية، الذي يعلن الحقيقة، وينطق بالحق ويجاهر به في وجه أعتى طواغيت العالم أمريكا و”ترامب” ومن هو على شاكلتهم، وهذا أعظم الجهاد.

أرادوا محاصرتك وإبعادك وإرهابك، فأصبحت أقوى حضوراً وأشدّ تأثيراً، وأعلى شأناً، وهكذا ستبقى إن شاء الله، مدافعاً عن المظلومين والمستضعفين والمقاومين.

حفظك الله ورعاك ونصرك وأيّدك.

حسن نصر الله
في 14 آب 2019
 

خدمت وزیر محترم امور خارجه‌ی جمهوری اسلامی ایران، برادر عزیز دکتر محمد جواد ظریف (دام حفظه و عزه)

سلام علیکم و رحمت الله و برکاته

وقتی سردمداران امریکا تحریم شخص جنابعالی و افزوده‌شدنتان به لیست شرافتمندان را اعلام کردند، بنده و برادرانم تصمیم گرفتیم پیامی خدمت شما بفرستیم و هم‌دردی و احترام خود را ابراز کنیم؛ اما بنده ترجیح دادم صدور پیام را تا امروز یعنی ۱۴ آگوست به تأخیر بیاندازم؛ روزی که مقاومت لبنان با حمایت و پشتیبانی کامل جمهوری اسلامی ایران توانست در طول جنگی ۳۳ روزه در ماه‌های جولای و آگوست سال ۲۰۰۶ امریکا و به اصطلاح اسرائیل را شکست دهد.

تصمیمات و طراحی در آن جنگ ظالمانه و تجاوز عظیم، امریکایی بود و بر عهده‌ی دولت فرومانده‌ی جرج بوش پسر و کاندولیزا رایس و جان بولتون قرار داشت. ارتش اسرائیل به عنوان قدرتمندترین ارتش منطقه، به زعم آن‌ها، در این جنگ فقط ابزار اجرایی بود.

بولتون، که در آن زمان نماینده‌ی امریکا در شورای امنیت بود، در آن جنگ به یکی از مسئولان عرب گفته بود:«جایی برای فعالیت دیپلماتیک وجود ندارد چون جنگ جز با نابودی یا تسلیم حزب الله به پایان نخواهد رسید».

اما چند هفته بعد بولتون به آن مسئول عربی گفت:«ما باید همین لحظه جنگ را تمام کنیم».

مسئول عرب به او گفته بود: آیا حزب الله را نابود کردید؟

گفت: نه.

گفته بود: آیا حزب الله را به تسلیم واداشتید؟

گفت: نه.

گفته بود: پس چرا دارید جنگ را تمام می‌کنید؟!

بولتون گفت: چون اگر جنگ ادامه پیدا کند „اسرائیل“ گرفتار فاجعه‌ای عظیم خواهد شد.

عزیز و دوست ما، جناب وزیر،

بولتون که تهدید می‌کند نظام جمهوری اسلامی را سرنگون خواهد کرد، هیچ دستاورد و پیروزی‌ای در طول زندگی‌اش نداشته است. در چنین روزهایی در سال ۲۰۰۶ امریکا در برابر مقاومت مردمی کشوری با مساحت کم و گرفتار جبهه‌بندی‌های داخلی، عقب‌نشینی کرد و شکست خورد تا چه رسد به یک کشور منطقه‌ای بزرگ و ملتی متحد و نظامی منسجم و رهبری عظیم.

جناب وزیر، شما صدایی رسا در همه‌ی محافل بین المللی هستید که واقعیت را فاش می‌سازید، حق را بیان می‌کنید و آن را در روی سرکش‌ترین طاغوت‌های جهان یعنی امریکا و ترامپ و همه‌ی افرادی از این جنس فریاد می‌زنید و این بزرگ‌ترین جهاد است.

آن‌ها خواستند شما را محاصره کنند، دور سازند و بترسانند اما حضور و تأثیر شما قدرتمندتر شد و جایگاه شما ترفیع یافت و ان شاءالله همچنان این‌چنین مدافع مظلومان و مستضعفان و مقاومان خواهید ماند.

خداوند شما را حفظ و مراقبت و یاری و تأیید فرماید.

حسن نصرالله

۱۴ آگوست ۲۰۱۹