بیانات
سخنرانی سید حسن نصرالله، دبیر کل حزب الله لبنان، در چهارمین درسگفتار رمضانی
| فیلم | صوت |بخشهایی از متن بیانات:
فرازها:
امیرالمؤمنین (ع) در آخرین وصیتشان بلافاصله پس از تقوا، به نظم توصیه میکنند. نظم یعنی چه؟ یعنی نظام و تشکیلات. آشوب، زندگی اجتماعی و امنیتی و معیشت را ویران میکند. همه موظف به پاسداری و احترام به نظام عمومی هستند و این موضوع بر هر انسان مسلمانی واجب شرعی است، چه در کشور مسلمانان و چه در کشورهای غیر مسلمان مثل اروپا و چه در نظام اسلامی و چه در نظامی که اسلامی نیست. ما موظف به برقراری ارتباطهای مستحکم، بده و بستان و حکمیت قانون هستیم. اگر هم اختلالی پیش آمد باید برای اصلاح ذات البین اقدام کنیم. عقلا، حکما، مسئولان و رهبران باید برای اصلاح ذات البین ورود کنند چون ایجاد خلأ در جامعه موجب تکه تکه شدن جامعه میشود. حفظ نظم، شرط ثبات و آرامش است و فقدان آن موجب فتنه و جنگ داخلی میشود و موجب میشود هر تشکیلاتی برای خودش حکمرانی کند. در حالی که آرامش حاصل از نظم، شرط پیشرفت، پیشرفت علم، معرفت و تحقق عدالت است. اصلاح ذات البین یکی از مسئولیتهایی است که امروزه غالبا رهاشده و ترکشده است. امیرالمؤمنین (ع) در وصیتشان میفرمایند این کار از همهی نمازها و روزهها بالاتر است. برادران، این فقط وظیفهی مرکز هم نیست، هرکس وجاهت و کرامتی دارد باید در منطقهی خودش به این موضوع اقدام کند.
امیرالمؤمنین (ع) در آخرین وصیتشان در آخرین روزهای عمر و در حالی که شدیدا بیمار و دردمند هستند به رسیدگی به یتیمان توصیه میکنند و میگویند مبادا آنها را یکروز در میان اطعام کنید. گاهی ما در ماه رمضان به واسطهی اینکه رسیدگی به یتیمان توصیهی خاص شده است به سراغ ایتام میرویم و یا به آنها افطاری میدهیم اما در غیر از ماه رمضان چه؟ ایشان میگویند مبادا توجهتان به ایتام، توجه موسمی باشد. ما باید هر ساعت و هر روز و همیشه تا پایان عمر متوجه یتیمان باشیم.
موضوع همسایگان که در آخرین وصیت امیرالمؤمنین (ع) آمده امروز مخصوصا در شهرها کاملا رهاشده و ترکشده است. در شهرها ما حتی همسایگان خود را نمیشناسیم. مگر اینکه جلسهای برای انتخاب هیئت مدیرهی ساختمان برگزار شود که خدا باید رحم کند همان هم به دعوا کشیده نشود. امیرالمؤمنین (ع) میفرمایند پیامبر (ص) آنقدر ما را دربارهی همسایگان سفارش میکرد که ما گمان میکردیم به زودی آنها را بخشی از خویشانی معرفی میکند که از یکدیگر ارث میبرند.
در آخرین وصیت امیرالمؤمنین (ع) به رقابت در عمل به قرآن توصیه شده است. طبیعتا رقابت مثبت نه منفی. پیروان مذاهب و فرقههای مختلف باید در عمل مثبت به قرآن با یکدیگر رقابت داشته باشند.
امیرالمؤمنین (ع) میفرمایند بیت الله را خالی نگذارید. متأسفانه امروز موضوع حج خانهی کعبه به کلی از اهدافش تخلیه و صرفا تبدیل به یکسری شعائر و آیینها شده است و هر کس بخواهد اهداف حج را زنده کند توسط حاکمان فعلی آن منطقه کشته یا زندانی و به سیاسیکردن حج متهم میشود.
امیرالمؤمنین (ع) در آخرین وصیتشان به جهاد با زبان و جان و مال فرا میخوانند. امروز و با گسترش فضای ارتباطات یکی از عرصههای مهم جهاد، جهاد با زبان است. فرصت جهاد زبانی برای کسانی که در شبکههای اجتماعی حضور دارند، فراهم است. امروز جنگ میان زبانها جدی است. دشمنان میخواهند نور الهی را با دهانشان خاموش کنند و میلیاردها دلار خرج میکنند تا وجههی دیانت، اسلام و همهی پیامبران مخصوصا پیامبر اسلام را خدشهدار کنند.
اصل در روابط، پیوند است نه گسست. امیرالمؤمنین (ع) در آخرین وصیتشان به پیوند فرا میخوانند و نسبت به پشت کردن به یکدیگر هشدار میدهند. اگر ما در جامعهی خودمان به یکدیگر پشت کردیم و به یکدیگر دشمنی ورزیدیم، راه دشمن خارجی را برای تسلط بر خودمان، مقدساتمان، فرزندانمان و سرنوشتمان باز کردهایم. بعضیها خیلی زود از ارتباط و گفتگو خسته میشوند در حالی گفتگو نزد خدا از قداست، اهمیت و مطلوبیت برخوردار است. صبر فقط بر جنگ و فقر و گرسنگی نیست، گاهی باید بر پیدا کردن نقاط مشترک و بر گفتگو و رفتارهای طرف مقابل صبر کرد. همهی مسلمانان، مسیحیان، اهل سنت، شیعیان و… باید بر گفتگو صبر کنند. گفتگو یکی از سنتهای الهی است که قرآن نیز دربارهاش صحبت کرده. قرآن میگوید با یکدیگر خصومت نورزید که مهابتتان از میان میرود. شوروی را ببینید. یک ابرقدرت بود که درگیر کشمکشهای داخلی شد و از بین رفت.
متأسفانه وجههی برخی از موضوعات خدشهدار شده است؛ موضوعاتی مثل جهاد یا همین عبارت الله اکبر. موضوع امر به معروف و نهی از منکر نیز جزء این موضوعات است. امیرالمؤمنین (ع) در آخرین وصیتشان به امر به معروف توصیه میکنند. منتهی برخی افراد بلافاصله میروند سراغ گناهان صغیرهی شخصی و گناهان کبیرهی سرنوشتساز حساس را رها میکنند. مزدوری آمریکا و اسرائیل و دشمن یک گناه کبیره است که باید از آن نهی شود و از آن سو دفاع از اهالی کشور و امت و حق حاکمیت و کرامت و آزادی، معروف بزرگی است که باید به آن امر شود. دزدیهای بزرگ و غارتگری اموال که در برخی دولتها و وزارتخانهها رخ میدهد از گناهان بزرگ است و در مقابل، حفظ اموال مردم معروفی است که باید به آن امر شود. ساخت و تجارت و قاچاق و ترویج مواد مخدر یکی از گناهان بزرگی است که همه باید از آن نهی کنند و سلامت روانی یکی از معروفهایی است که باید همه برایش بکوشند. فتنه و کشمکشهای داخلی یکی از منکرهای بزرگ است و گفتگو، بخشش، تبادل و تفاهم از راهی معروفی بزرگ است که باید به آن امر شود. همان طور که امیرالمؤمنین (ع) میفرمایند اگر ما این امر به معروفها را کنار بگذاریم و دچار درگیری و جنگ و تباهی داخلی شویم آن وقت هر چقدر هم به مسجد و کلیسا برویم و دعا کنیم شایستهی نگاه خداوند نخواهیم بود.
امیرالمؤمنین (ع) در وصیتشان به امام حسن (ع) میفرمایند از آب و غذای خود به ابن ملجم بدهید و مبادا دست و پایش را ببندید یا مثلهاش کنید. مثله کردن یعنی قطع کردن دست و پا و اعضای بدن و از بین بردن چهرهی انسانی پیکر شخص. ایشان در حدیث دیگری میفرمایند من از رسول الله (ص) شنیدم که فرمود حتی سگ خیابانگرد را مثله نکنید. ابن ملجم قاتل خلیفهی مسلمانان است ولی امیرالمؤمنین (ع) این دستورات را دربارهاش میدهند. این یک الگوی واضح در برابر ماست که باید به جهان نیز معرفی کنیم تا بدانیم این صحنههایی که این روزها به نام اسلام شاهدش هستیم، ربطی به اسلام ندارند. همچنین ایشان به فرزندان عشیرهی خود میفرمایند مبادا به خاطر کشته شدن من، کشتار راه بیاندازید، فقط به قاتلم ضربهای مشابه بزنید.
جستجو
دغدغههای امت
-...
-
لبیک یا حسینگفتارهای عاشورایی سالهای ۱۴۳۲ تا ۱۴۳۵ قمریانتشارات خیمه
-
چرا سوریه؟سخنرانیها و مصاحبهها دربارهی سوریه از سال 2008 تا 2016 میلادیانتشارات جمکران
-
امام مهدی(عج) و اخبار غیبسخنرانی شبهای پنجم و هفتم و نهم محرم 2014 میلادیانتشارات جمکران